De geschiedenis van De Gevleugelde Luchtstormers

De oprichting van de club

Van de drie toenmalige verenigingen die er reeds voor 1920 bestonden, waarvan twee aan de Tilburgseweg gevestigd en één bij Harrie van den Hout aan huis, is na samenkomst van Harrie van den Hout, Neel de Volder en Janus de Volder besloten de verenigingen samen te voegen tot één geheel. De gevleugelde Luchtstormers was geboren. Op 21 februari 1920 werd hier pas de Koninklijke erkenning voor verkregen, waardoor deze datum wordt gehanteerd als oprichtingsdatum. Neel de Volder werd als voorzitter aangewezen.

Huisvesting door de jaren heen

Bij Harrie van den Hout werd thuis vergaderd maar door het sterk groeien van ledental moest er een ander onderkomen gevonden worden en dat werd Het cafe “Backx” in de Dorpstraat. Nadat de club jaren lang thuis was geweest in enkele cafés en in het oude Bondsgebouw, waar men in de ruimte later bekendheid kreeg onder de naam ’t Kelderke, kreeg men in de zeventiger jaren beschikking over “de Blokhut” aan de Burgemeester Philipsenstraat. Dit was eigendom van de Parochie Maria Boodschap. Later werden er enkele directieketens bij gezet. In 1985 had de parochie geld nodig en er werd besloten om het terrein aan te kopen. Het was wel een moeilijke beslissing, omdat de financiële druk heel groot zou zijn. Met veel werk van eigen leden werd er een nieuw clubgebouw neergezet. Er werden diverse acties ondernomen om geld in te zamelen. Er werd o.a. een verloting gehouden met als hoofdprijs een auto. Ook bij de gemeente werd aangeklopt om geld te lenen. Dit kostte wat overredingskracht, maar alles bij elkaar was het voldoende om een prachtig clubhuis neer te zetten waar we heden ten dagen nog steeds elke week plezier van hebben.

Leden van toen en nu

Het ledental bij oprichting is geschat op 15 leden. Er werden drie verenigingen samengevoegd om zodoende zeker financieel beter uit de voeten te kunnen. Het 10 jarig bestaan kende al een ledental van 33. Dit aantal zou later uitgroeien naar 116 actieve leden tijdens het gouden jubileum in 1970. Gevaarlijk werd het toen de oorlog uitbrak; vanaf voorjaar 1941 begon de bezetter de duiven te registreren en niet veel later, in 1942, kwam het bevel dat alle duiven ingeleverd moesten worden. Het houden van duiven werd verder verboden tijdens de oorlog. De hobby dreigde zo uit te sterven. 8 april 1945 riep de toenmalige voorzitter de leden bijeen. Er kwamen 15 melkers opdagen en hen werd gevraagd de club weer op te bouwen. Dat lukte goed! In 1949 waren al weer 100 leden actief met de sport. In 1947 kwam het verzoek uit Riel om toegelaten te worden tot de Goirlese vereniging. De club werd een zeer sterke vereniging. Zowel op regionaal als landelijk niveau werden en worden nog steeds jaarlijks diverse kampioenschappen gewonnen. Diverse namen uit onze club zijn zowel nationaal als internationaal bekend! Inmiddels kennen we 100 leden waarbij er 65 actief mee doen aan de vluchten. Helaas is de tijd veel veranderd en kiest de jeugd niet snel meer voor de duivensport, maar veelal meer voor andere bezigheden. De duivensport wordt zodoende elk jaar dunner aan leden. We zien wel dat we een sterke vereniging blijven, doordat leden vanaf een andere stad of dorp naar ons toe komen en zich bij ons aansluiten. Een teken van goede sfeer en een geweldige organisatie. Buiten het wedvlucht seizoen worden er diverse activiteiten georganiseerd om de leden ook dan betrokken te houden bij de club.